ဘုရားဟူသည္ လူစင္စစ္ကသာျဖစ္ရပါသည္။ လူမဟုတ္ေသာ ၊ လူႏွင့္မထိမေတြ႕နုိင္ေသာ လူတုိ႔မျမင္ခဲ့ရေသာ ေကာင္းကင္ဘုံက ဖန္ဆင္းရွင္
ဘုရားဟူေသာ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ ေျပာစကားျဖင့္ မွန္းဆရေသာ (Imaginary)၊အရာသည္ ဘုရားမဟုတ္ေပ။ (Unscientific) က်နေသခ်ာ
မႈမရွိေသာ သိပၸံနည္းမက်ေသာ လက္ေတြ႕မက်ေသာ လူေျပာသူေျပာျဖင့္ ဘုရားဟူ၍ မွန္းဆရျခင္းသည္လည္း ဘုရားမဟုတ္ေခ်။ နတ္၊ ျဗဟၼာ
တုိ႔သည္လည္း ဘုရားမဟုတ္။ နဂါး စသည့္တိရစၦာန္တုိ႔သည္လည္း ဘုရားမျဖစ္နုိင္ေခ်။
ဘုရားျဖစ္လာရသည့္ လူသည္လည္း ျမတ္ေသာအမ်ဳိးေကာင္း၊ အေဆြေကာင္းက ျဖစ္ရ၏။ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားေသာ မ်ဳိးရုိးမွ လူအမ်ားတုိ႔ေလး
စားျခင္းခံရေသာ အမ်ဳိးျမတ္ေသာ မိဘမွျဖစ္ရ၏။ မထင္ရွားေသာလူ၊ ယုတ္နိမ့္ ေသာလူတုိ႔က ျမတ္ေသာဘုရားျဖစ္ရုိးမရွိေခ်။ ထုိ႔ေၾကာင့္ဘုရား
စစ္ ဘုရားမွန္ဟူသည္ သဘာဝက်က်လက္ခံ ထုိက္ေသာ ဤအေၾကာင္းအရာ လကၡဏာတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စုံရေပသည္။
ျမတ္ဗုဒၶသည္ (ဖန္းဆင္းရွင္)ဟု ယူဆခဲ့ၾကေသာ မေသခ်ာသည့္ ဘုရားမဟုတ္ေခ်။ ျမတ္ဗုဒၶ၏ ေရာင္ျခည္ေတာ္(၆)သြယ္ ၊ ဘုန္းေတာ္(၆)ပါးကုိ
လက္ေတြ႕ ကုိယ္တုိင္က်က်ဖူးျမင္ၾကရျပီး ျမတ္ဗုဒၶ၏ အဆုံးအမကုိ လက္ေတြ႕က်က် က်င့္ၾကံအားထုတ္ၾကျခင္းျဖင့္(ေသာတာပန္၊ သကဒါဂမ္၊
အနာဂါမ္၊ (ရဟႏၱာ)ျဖစ္ၾကျခင္း၊ (နိဗၺာန္)ခ်မ္းသာကုိ ရရွိၾကျခင္း၊ ကုိယ္၏ခ်မ္းသာမႈ၊ စိတ္၏ခ်မ္းသာမႈတုိ႔ကုိ လက္ေတြ႕ရၾကေသာေၾကာင့္ ျမတ္
ဗုဒၶကုိ (ဘုရား)အျဖစ္ ဗုဒၶဘာသာတုိ႔ ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္ရျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ျမတ္ဗုဒၶသည္ လူသားတစ္ဦးအေနျဖင့္ အလြန္ထူးျခားေသာ ဘုန္းတန္ခုိးေတာ္ရွိ၏။ ဥာဏ္ေတာ္(အနႏ ၱ)ႏွင့္ ျပည့္စုံေတာ္မူေသာ (ျမတ္ဗုဒၶ)သည္
ဂုဏ္ေတာ္ကုိးပါးႏွင့္လည္း ျပည့္စုံေတာ္မူေသာေၾကာင့္ ဘုရားစင္စစ္ ဧကန္အမွန္ ျဖစ္ေတာ္မူ၏။ ျမတ္ဗုဒၶသည္ ဝင္းဝါစုိေျပေသာ အသားေတာ္
ေယာက်္ားပီသေသာ ကုိယ္လုံးေတာ္၊ အရပ္အေမာင္းေတာ္ႏွင့္ တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းသာ အသြင္ရွိျခင္း၊ က်က္သေရရွိေသာ ဝင္းလက္ၾကည္လင္
ေသာ မ်က္ႏွာေတာ္ႏွင့္ ထူးျခားေသာ အသံေတာ္ရွိသျဖင့္ (ျမတ္ဗုဒၶ)အား ဖူးျမင္ေတြ႕ရသူတုိင္း ၾကည္ညိဳျမတ္နုိးမႈစြဲျမဲသြားေစျပီး စိတ္ႏွလုံးေအး
ခ်မ္းမႈကုိ ရေစပါသည္။
ျမတ္ဗုဒၶသည္မက်န္းမမာ၍ ျပစ္ပယ္ထားျခင္းခံရေနရသူမ်ားအား ကုိယ္ေတာ္တုိင္ လုပ္ေကြ်းျပဳစုေတာ္မူ၏။ လ်စ္လ်ွဴ႐ႈထားျခင္းခံရေသာ ဆင္း
ရဲသားမ်ားအား ကူညီေဆာင္ရြတ္ေပးေတာ္မူခဲ့သည္။ အျမင္မွားေနသူမ်ားအား အျမင္မွန္ရေအာင္ေဟာျပနုိင္ခဲ့ပါ၏။ လူဆုိး၊ လူမုိက္တုိ႔၏ပ်က္စီး
ေနေသာဘဝမ်ားကုိျဖဴစင္ေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးေတာ္မူခဲ့ပါ၏။ ကြဲျပားေနသူမ်ားကုိ ညီညြတ္ေအာင္ ျပဳျပင္ေတာ္မူခဲ့၏။ အသိဥာဏ္မဲ့ေနသူမ်ားကုိ
အသိဥာဏ္ဖြင့္ေပးခဲ့၏။ လူအမ်ားဥာဏ္မမီွ၍ မေျဖရွင္းနုိင္ေသာ အရႈပ္အေထြးမ်ားကုိလည္း ေျဖရွင္းေပးေတာ္ မူ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လူခ်မ္းသာႏွင့္
လူဆင္းရဲ၊ လူေကာင္းႏွင့္လူဆုိးမ်ားအားလုံးတုိ႔သည္ (ျမတ္ဗုဒၶ)ကုိ ထပ္တူ ထပ္မ်ွ ရုိေသျမတ္နုိးရွိခုိးပူေဇာ္၍ ကုိးကြယ္ၾကကုန္၏။
(ျမတ္ဗုဒၶ) သည္ လူတုိ႔၏ (တဏွာ၊ မာန၊ ဒိ႒ိ) အျမင္ျဖင့္ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကေသာ လူ ့အဆင့္အတန္းခြဲျခားမႈကုိ လက္မခံေပ။ လူအဆင့္အတန္းကုိ အ
က်င့္စာရိတၱေကာင္းမႈ၊ မေကာင္းမႈ၊ လူလိမၼာ(လူေကာင္း)ႏွင့္ လူမုိက္ ဟူ၍သာ ခြဲျခားရမည္ဟု ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ လူသားအားလုံးကုိ
ကုိယ္လုပ္သမ်ွ ကုိယ္ခံစားၾကရမည့္ တန္းတူအခြင့္အေရးမ်ဳိး ၊တန္းတူေမတၱာ၊ ကရုဏာမ်ဳိး ရရွိနုိင္ျခင္းသာ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါသည္။
ျမတ္ဗုဒၶသည္ လူသားတုိ႔၏ ကုိယ္က်င့္တရားကုိ ေကာင္းမြန္ေစျပီး လူသားတုိ႔ ၾကဳံေတြ႕ေနရေသာ ဒုကၡဆင္းရဲျခင္း အေပါင္းတုိ႔မွ လြတ္ကင္းရာ
ဒုကၡမရွိရာ (နိဗၺာန္)သုိ႔ ပုိ႔ေဆာင္ေပးေတာ္မူပါေပ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လူသားတုိ႔၏ ေကာင္းက်ဳိးျပဳဘုရားရွင္သည္ ျမတ္ဗုဒၶမွတပါး အျခားမရွိဟူ၍သာ
သိရေပမည္။
ျမတ္ဗုဒၶသည္ သဘာဝမက်ေသာ အေျခအျမစ္မရွိေသာ အေၾကာင္းအက်ဳိး မညီညြတ္ေသာ တရားမ်ားကုိ မေဟာေပ။(ဥပမာ) သူ႔အေၾကာင္းအ
က်ဳိးေၾကာင့္ ေပၚေပါက္ျဖစ္ထြန္းေနေသာ စၾကာဝဠာႏွင့္ ရာသီဥတုေၾကာင့္ျဖစ္ေပၚေနေသာ ကမၻာေပၚရွိ သစ္ပင္၊ ေတာ၊ေတာင္၊ သဲကႏၱာရ၊ ေရ၊
ေျမ၊ လူ၊ တိရစၦာန္တုိ႔ကုိ ထာဝရဘုရားသခင္၊ တန္ခုိးရွင္၊ ဖန္ဆင္းရွင္က ဖန္ဆင္းေပးသည္။ ငါအရွင္ျမတ္၏အလုိေတာ္အတုိင္း ျဖစ္ေပသည္ဟု
မေဟာေျပာခဲ့ေပ။
ဗုဒၶဘာသာသည္ အခ်ဳိေသာ ဘာသာမ်ားကဲ့သုိ႔ အမိန္႔ကုိ နာခံရသည့္ ေၾကာက္လန္႔ရသည့္ ဖန္ဆင္းရွင္ဘုရားမရွိေပ။ လူသားတုိ႔ေသေသာအခါ
ဘုရားသခင္၏ အဆုံးအျဖတ္အတုိင္း ငရဲႏွင့္ေကာင္းကင္ဘုံသုိ႔ ေရာက္ရမည္ဟူ၍ လူသားတုိ႔၏ကံၾကမၼာကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ၾကိဳးကုိင္ကာ တဖက္သတ္
အျပစ္ဒဏ္ခတ္ျခင္း၊ ဆုလာဘ္ေပးျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ေနသည္ဆုိေသာ ေကာင္းကင္ဘုံမွတန္ခုိးရွင္ ဘုရားရွင္ဟူ၍မွန္းဆရေသာ တကယ္မရွိေသာ
ဖန္ဆင္းရွင္ဘုရားဆုိသူအား ခယက်ဳိးႏြံမႈမ်ဳိးကုိလည္း မျပဳလုပ္ရေပ။ ဗုဒၶဘာသာသည္ မိမိျပဳသမ်ွေကာင္းက်ဳိး၊ ဆုိးက်ဳိးကုိ မိမိသာ စံစားခံစားရ
သည့္ ကံ၊ ကံ၏တရားသာျဖစ္၏။ ကုိယ့္အသိဥာဏ္ႏွင့္ ခ်င့္ခ်ိန္၍ ယုံၾကည္ ကုိးကြယ္ေစရပါသည္။
သဘာဝမက်ေသာ၊ အေျခအျမစ္မရွိေသာစကားတို ့ျဖင့္ ငါဘုရားကလူသားအားလံုးကုိ ေကာင္းကင္ဘုံသုိ႔ ကယ္တင္မည္။ ငါဘုရားမၾကိဳက္လ်ွင္
အရွင္ျမတ္၏ အလုိေတာ္အတုိင္း အပါယ္ငရဲခ်မည္ဟူ၍လည္း ျမတ္ဗုဒၶက မေဟာေပ။ အေျခအျမစ္မရွိေသာ သဘာဝမက်ေသာ ေကာင္းကင္ဘုံ
က ထာဝရဘုရား၊ဖန္ဆင္းရွင္တန္ခုိးရွင္ ဘုရားကုိမွန္းျပီး ကုိးကြယ္ရမည္ဟူလည္း ျမတ္ဗုဒၶကမေဟာခဲ့ေပ။ မဟာျဗဟၼဟူေသာ ေကာင္းကင္ဘုံမွ
နတ္ကုိ ကုိးကြယ္ ရမည္ဟူလည္း ျမတ္ဗုဒၶက မေဟာေပ။
ျမတ္ဗုဒၶသည္ မိမိကုိယ္တုိင္ ကယ္တင္ျခင္းခံရသူဟူ၍ မေဟာေပ။ အျခားသူမ်ားကုိလည္း ကယ္တင္ျခင္းခံရ မည္ဟူ၍လည္းမေဟာခဲ့ေပ။ ျမတ္
ဗုဒၶကတပည့္ရဟန္းမ်ားႏွင့္ လူပုဂၢဳိလ္တုိ႔အား သံသရာဝဋ္ဆင္းရဲျခင္း(ဒုကၡ) အေပါင္းတုိ႔မွ လြတ္ေျမာက္ေစျခင္းအက်ဳိးငွာ သူတစ္ပါးကုိအားထား
ဘုိ႔မသင့္၊ မိမိကုိယ္သာ အားကုိးၾက။ ေကာင္းေအာင္ျပဳၾကရန္ ညႊန္ျပေပးေတာ္မူပါသည္။ ကိုယ့္ကုိကုိယ္ ယုံၾကည္အားကုိးမႈႏွင့္ ကုိင္တုိင္ၾကိဳးစား
အားထုတ္ၾကရန္ကုိသာ ေဟာၾကားခဲ့ပါသည္။
ျမတ္ဗုဒၶကုိကုိးကြယ္သူမ်ားသည္ မိမိအား(ဗုဒၶ)က ကယ္တင္ေပးလိမ့္မည္ဟူေသာ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ႏွင့္ ကုိးကြယ္ၾကျခင္းမဟုတ္ၾကေပ။ ျမတ္ဗုဒၶက
လည္း ကယ္တင္မည္ဟု အာမခံခ်က္မေပးေပ။ ျမတ္ဗုဒၶအား မ်က္ေစ့မွိတ္ ယုံၾကည္ကုိးကြယ္ၾကရန္ကုိလည္း ျမတ္ဗုဒၶက မေတာင္းဆုိေပ။ ျမတ္
ဗုဒၶကညႊန္ျပသည္မွာ မိမိေကာင္းမႈ အေၾကာင္းျပဳျဖင့္ ကုိ ့ကုိကုိယ္ကင္တင္ရမည္။ ကမၻာေလာကၾကီး၌ အေၾကာင္းအက်ဳိးကို(Cause and Effect)
သာရွိေသာသေဘာတရားကုိ သိနားလည္ျပီးဆင္ျခင္တတ္ၾကရန္ အေၾကာင္းအက်ဳိးျဖစ္ေသာ (ကံ = ကံ)၏ တရားကုိ နားလည္ၾကျခင္းျဖင့္အမွန္
တရားကုိ သိနားလည္ၾကေစရန္ အမွန္ျမင္တရား(သမၼာဒိ႒ိ) ကုိသာ ေဟာျပခဲ့ေတာ္မူပါသည္။
ျမတ္ဗုဒၶသည္ လူသတၱဝါတုိ႔ ယူဆေနၾကေသာ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ျမဲသည္(နိစၥ)၊ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ခ်မ္းသာသည္ဟု ယူဆေနၾကေသာ (သုခ)၊ ကုိယ့္ကုိ
ကုိယ္(အတၱ)ေကာင္၊ (ငါ)ေကာင္ဟူ၍ ယူဆျပီး ၾကီးနုိင္ငယ္ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္ မႈျဖင့္ လူလူခ်င္းသတ္ျဖတ္ေနၾကသည့္ အျမင္မွား(ဒိ႒ိ)ကုိပယ္ေစ
ျပီး၊ အတၱ(ငါ) ေကာင္မဟုတ္၊ (ငါ)ေကာင္ဟုယူဆေနၾကေသာ ကုိယ္ခႏၶာသည္ အျမဲေဖာက္ျပန္ေန၍ မတည္ျမဲျခင္း၊ (အနိစၥ)၊ ဆင္းရဲျခင္း(ဒုကၡ)၊
ကုိယ့္ကုိကုိယ္ မပုိင္ေသာ၊ ကုိယ့္အလုိမျဖစ္ေသာ(အနတၱ) တရားတုိ႔ကုိ ေဟာၾကားခဲ့ပါသည္။
ျမတ္ဗုဒၶ၏ တရားေတာ္မ်ားသည္ စိတ္စင္ၾကယ္စြာ ေနထုိင္ျခင္းျဖင့္ ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ပါး ျငိမ္းေအးျခင္းကုိ ရနုိင္ေၾကာင္း၊ ကမာၻေပၚရွိ လူသတၱဝါတုိ႔
ခံစားေနၾကရေသာ ဒုကၡဆင္းရဲအေပါင္းတုိ႔သည္ (အတၱ)လြန္ကဲသည့္ တစ္ကုိယ္ေကာင္းဆန္မႈ ့(ေလာဘ)၊ မေက်နပ္မႈ(ေဒါသ)၊ မသိမႈ(ေမာဟ)
တုိ႔မွျဖစ္ရေၾကာင္း၊ ထုိအတၱဆန္မႈ ့(ေလာဘ)ႏွင့္ မေက်နပ္မႈ ့(ေဒါသ) ၊ အေၾကာင္းအက်ဳိးမသိမႈ (ေမာဟ)ကုိ ရပ္တန္႔ေအာင္ ၾကိဳးစားပါက ၾကီး
ျမတ္ေသာသူ၊ ကုိယ္စိတ္ (၂)ပါးခ်မ္းသာေသာ သူျဖစ္နုိင္ေၾကာင္း၊ မိမိတုိ႔၏ ခႏၶာကုိယ္ၾကီးသည္ (ရုပ္)အစု၊ နာမ္-အစုစုတုိ႔ျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းထားရာ၊
ကုိ ့ကုိကုိယ္ၾကည့္၊ ကုိယ့္အေၾကာင္းကုိယ္သိေအာင္ ခႏၶာကုိယ္၌ရွိေသာ(ရုပ္နာမ္)တုိ႔၏ (ျဖစ္ပ်က္)ေနမႈ (အသိဥာဏ္)ကုိရရွိေအာင္ ၾကိဳးစားၾက
ျခင္းျဖင့္ မေကာင္းမႈ(အကုသုိလ္)တုိ႔မွ လြတ္ေျမာက္ျပီးေကာင္းျမတ္ေသာ ေအးျငိမ္းေသာ (နိဗၺာန္) ခ်မ္းသာၾကီးကုိ ရနုိင္ေၾကာင္း ေဟာၾကားခဲ့
ပါသည္။
ဗုဒၶဝါဒသည္ ျမတ္ဗုဒၶေဟာၾကားသည့္ (ကမၼဝါဒ)ဟုဆုိအပ္ေသာ ကံကံ၏ တရားကုိ ယုံၾကည္ၾကရပါသည္။ မေကာင္းေသာ ျပဳလုပ္မႈကုိ (ကုိယ္)
ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ (ႏႈတ္)ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ (စိတ္)ျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မျပစ္မွား မိၾကေစရေအာင္ ေရွာင္ၾကဥ္ ၾကရေပလိမ့္မည္။ မိမိတုိ႔၏
လုပ္ေဆာင္ေသာ အေကာင္းအဆုိးကံတရား အတုိင္း မိမိတုိ႔သည္ အေကာင္းလုပ္မိလ်ွင္ စံစားၾကရျပီး၊ အဆုိးလုပ္မိလ်ွင္ မေကာင္းမႈဒဏ္ကုိခံ
ၾကရသည္ကုိယုံၾကည္ၾကပါသည္။ (ဝီရိယဝါဒ)ဟူေသာ ေလာကီေကာင္းစားေရး၊ ေလာကုတၱရာေကာင္းစားေရး(နိဗၺာန္) ခ်မ္းသာမႈရရန္(ဝီရိယ)
ကုိအေဖာ္ျပဳၾကပါသည္။ စာဖတ္သူအားလုံး သက္ရွည္က်န္းမာစိတ္ခ်မ္းသာ၍ လုိရာဆႏၵမ်ား တစ္လုံးတစ္ဝတည္း ျပည့္ဝၾကပါေစေသာ္၀္။
မွတ္ခ်က္။ - - - ။ ဤပို(့စ္)အားတင္ျပခဲ့သူသည္ ဤပို(့စ္)အတြက္စိတ္ၾကိဳက္ပံုရွာလို ့မရခဲ့ပါသျဖင့္ စေနမင္း မဟာႏြယ္ ၏ေဖ့ဘြတ္(ခ္)မွ ေနျပီး
ဤပံုအား ကူးယူလာျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
အရွင္ဝိမလဝံသ(နာလႏၵာတကၠသုိလ္အိႏၵိယႏိုင္ငံ) ထံမွေကာက္ႏႈတ္ တင္ျပပါသည္။
No comments:
Post a Comment