{{{ ရင္ထဲက ကိုး ေျခာက္ ကိုး }}} ၉၆၉

ၿပီးခဲ့တဲ့ ရသတၱတပတ္က တနဂၤေႏြဆြမ္းပတ္တိုင္း ဆြမ္းဝတ္ျပဳေနၾကမို႔ နံက္ ၄ နာရီေလာက္ဆြမ္းေလာင္း ဓမၼာ႐ံုဆီသို႔ ေရာက္ခဲ႔ပါသည္။ ထံုးစံ
အတိုင္းဆြမ္းဝတ္ျပဳျပီး နံနက္ ၅ နာရီ ခြဲေက်ာ္ေလာက္ အိမ္ျပန္ဖို႔ျပင္ေတာ့ လူတစ္ေယာက္ လက္ကိုလွမ္းဆြဲလို႔ ၾကည့္မိေတာ့ နယ္မွာတာဝန္က်
ေနတဲ့တူေတာ္ေမာင္ ဆရာဝန္ျဖစ္ေနတယ္ ။ ခရီးေရာက္မဆိုက္မို႔အထုတ္အပိုးေတြနွင့္။ က်ဳပ္လည္း အိမ္ျပန္နားမလားလို႔ေမးေတာ့ ဘုရားသြား
မယ္ ဦးေလးရယ္ ဆိုတာနဲ႔ ဓမၼာ႐ံုမွာ အထုတ္အပိုးေတြထားျပီး ဘုရားဘက္ထြက္ခဲ႔တာေပါ့ ။

ဘုရားေပၚ မွာ ဟိုဟိုသည္သည္ေလးေတြေျပာျပီး ဘုရားၾကည္ညိဳ ကိစၥျပီးေတာ့ ဗိုက္ဆာ လာတာနဲ႔ တူေတာ္ေမာင္ကို နံနက္စာ မင္းဘာစားခ်င္
သလဲ ေမးလိုက္ေတာ့ " ဦးေလး အဆင္ေျပရာ ေပါ့ဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္က ေတာက လူပဲ။ အဲ့ ဒါေပမယ့္ ကုလားဆိုင္ေတာ့ ေခၚမသြားနဲ႔ဗ်" လို႔ေျပာခ်
လိုက္ပါေလေရာ။ က်ဳပ္လည္း ႐ုတ္တရက္ဆိုေတာ့ ေၾကာင္သြားတယ္။ တူေတာ္ေမာင္ကို ေငးၾကည့္မိတယ္ သူ႕ေလသံစကား အသြားအလာက
ေလးေၾကာင့္ ဒီကေလး ေတာ္ေတာ္ ရင့္က်က္ ေနျပီလို ့ထင္မိသြားတယ္။

ဒီေတာ့ "မင္းကလည္း ဆရာဝန္တစ္ေယာက္လုပ္ေနျပီး ဒီလို ခြဲျခားရလားကြ၊ မင့္အရင္က (ကုလားစာ)ေတြ အေတာ္ၾကိဳက္တာေနာ္" ဆိုလိုက္
ေတာ့ မွန္တယ္ ဦးေလး ခုက မလုပ္လို႕ မရေတာ့ဘူးဗ်။ ကၽြန္ေတာ္က ဆရာဝန္ ေဆးကုေပးတဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ့္မွာ အဂတိမ႐ွိဘူး ဆင္းရဲ၊ ခ်မ္း
သာ ၊ ဘာသာ ၊ လူမ်ိဳး မခြဲထားဘူး။

ဘယ္သူ႔မဆို ေဆးကုေပးဖို႔က ကၽြန္ေတာ့္ အလုပ္ပဲ ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ ႐ွာေဖြလို႔ ရလာတဲ႔ ေငြကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္တိုင္းက် ကိုယ့္အမ်ိဳး
သားေတြအသံုး တည့္မယ့္ အက်ိဳး႐ွိမယ့္ ေနရာေတြမွာ ကိုယ္ပိုင္အျမင္နဲ႔ သံုးမယ္ဗ်ာ ကိုယ္ပိုင္ေငြကိုေတာ့ အဆိပ္ခတ္ခံရ ဖို႔ မသံုးခ်င္ဘူးပါဗ်ာ"
တဲ့။ ဒီ စကားစုကို သူဟာအသက္မ႐ႈတမ္း ထက္သန္စြာ ေျပာခ်လိုက္ျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္။ က်ဳပ္လည္း ကဲေျပာပါဦးကြာလို႔စကား လမ္းေၾကာင္း
လိုက္ေတာ့ သူ႕ရဲ႕ ဒႆနေတြ အမ်ားၾကီးၾကား ရပါေတာ့တယ္ ။

"ဦးေလးရာ" ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြဗ်ာ ေစ်းေရာင္းတယ္ ဆြမ္းေလာင္းၾကတယ္ဗ်ာ။ ေဟာ့ ဟိုမွာေတြ႕လား ဆိုျပီး"ေစာင္းတန္းအတြင္း
ဆြမ္းေလာင္းေနေသာ ေကာင္မေလးကို လက္ညိႈးထိုး၍ " ႐ွိသည္ မ႐ွိသည္ အသာထား (ဆြမ္းထမင္း)ကိုေတာ့ ဆန္ေကာင္းေလး ဝယ္ခ်က္ျပီး
ေလာင္းတယ္ဗ်ာ ။သူတို႔ရေနတဲ့ အျမတ္ ဆိုတာကလည္း စားေလာက္႐ံုပါ။

ကၽြန္ေတာ္တို႕ အားေပးေတာ့သံဃာေတြလည္း ဆြမ္း ကြမ္း အဆင္ေျပေတာ့ စာသင္ေျဖာင့္ သာသနာအက်ိဳး ေျဖာင့္ေျဖာင့္ သယ္ပိုးနိုင္တာေပါ့။
ကုလားေတြက ခုတေလာ အြန္လိုင္းေပၚမွာကၽြန္ေတာ္တို႕ဘာသာကိုသိပ္ ၿပီးေစာ္ကားေနၾကတာဗ် ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဆီကရေနတဲ့အျမတ္နဲ႔ ကၽြန္
ေတာ္တို႔ကို စိတ္ဒုကၡျပန္ေပးေနၾကတာ။ သူတို႔ လူမ်ိဳးကိုလည္း မမုန္းပါဘူး ။ဘာသာကိုလည္း မ႐ႈံ႕ခ်ပါဘူး။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေပးတဲ႔ အျမတ္ေငြနဲ႔
ကိုယ့္လူမ်ိဳးကို ျပန္ေသြးခြဲ ကိုယ့္ ဘာသာကို လာတိုက္ခိုက္တာမ်ိဳး ကေတာ့ အားမေပးခ်င္ဘူးဗ်ာ။

ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ အရင္ကလို အိပ္ယာထအိပ္ယာဝင္ ပုဆိန္ေပါက္ ဘုရား ႐ွိခိုးတာမ်ိဳး မလုပ္ေတာ့ ဘူးဗ် ။ မနက္ဆိုဆြမ္းေတာ္ကပ္၊ ေရေတာ္
ကပ္ ေသခ်ာ ငါးပါးသီလခံတာဗ် ။ က်ဳပ္ကေတာ့ သူ႔စိတ္အားထက္သန္ေနမႈကို ခန္႔မွန္း မိတာနဲ႔ သူ႔စကားျပတ္ သြားမွာစိုးလို႔ ေထာက္ေတာင္မ
ေပးပဲ သူ႔ စကားေတြကို ေသခ်ာနားေထာင္ေနမိေတာ့တယ္။ ေျပာယင္း ေလွ်ာက္လာရင္းနဲ႔ ဘုရားအေ႐ွ႕ဖက္မုဒ္ကအဆင္း ေျမာင္းျမေဒၚခ်ိဳမုန္႔
ဟင္းခါးဆိုင္က မုန္႔ ဟင္းခါးစား ျပီး အျပန္လမ္းမွာေတာ့ တူဝရီးနွစ္ေယာက္ အေတြးကိုယ္စီနဲ႔ စကားမေျပာျဖစ္ေတာ့ ပဲ အိမ္သို႕ အျပန္လမ္းမွာ
စဥ္းစားမိလာတာကေတာ့ - .........

ကြ်န္ေတာ္တို႕ ကိုး ေျခာက္း ကိုး ကိုနႈိးေဆာ္သည္ျဖစ္ေစ ၊ မႏႈိးေဆာ္သည္ျဖစ္ေစ၊ ကိုယ္ပိုင္အမ်ိဳးသားေရး စိတ္ဓါတ္ရွိဖို႕က အရမ္းအေရးႀကီး
ပါတယ္ ။ ကိုးေျခာက္ကိုး ဆိုတာ တကယ္ဆိုရင္ ကုလားမုန္းတီးဖို႕ ၊ လူမ်ိဳးေရး ဘာသာေရး ေသြးခဲြဖို႕ ေဆာင္ရြက္ေနၾကတာ မဟုတ္ပဲ ရင္ထဲ
မွာ ကိုယ္စီရွိေနၾကတဲ့ အမ်ိဳးသားေရးအသိေတြကို ေခါင္းစဥ္သတ္မွတ္ေပးလိုက္တဲ့ သေဘာပါပဲ။ ကိုးေျခာက္ကိုးမွ မဟုတ္ပဲ မည္သည့္ ေခါင္း
စဥ္ေအာက္မွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေရွာင္ရန္ ေဆာင္ရန္ ဆိုေသာ အသိတရား သာလွ်င္ ပဓာနပါ။

မည္သည့္ လူမ်ိဳးကိုျဖင့္ မုန္း ရမည္။ မည္သည့္ ဘာသာတရားကို တိုက္ခိုက္ရမည္။ ဆိုေသာ အငုံ႕စိတ္ေၾကာင့္ မဟုတ္ပဲ မိမိဘာသာ ကိုယ့္လူ
မ်ိဳး၊ ကိုယ့္ဘာသာ၊ ကိုယ့္သာသနာ ကို မိမိ တကုိယ္ရည္ ပိုင္ဆိုင္ေသာ ဆႏၵ၊ အာသီသ၊ ဝါဒ ပညာစသျဖင့္ ခ်ဳပ္တည္းၿပီး သစၥာ ေစာင့္သိျခင္း
သည္ပင္လွ်င္ မည္သည့္ အမုန္းတရားမ်ားနွင့္မွ မသက္ဆိုင္ပါေပ။ မည္သည့္ နည္း နွင့္မွ် စိတ္သေဘာထား ေသးသိမ္ျခင္းဟု မေခၚဆိုသာပါ။
ထို႕ေၾကာင့္ ကိုးေျခာက္ကိုး သည္ျဖစ္ေစ ၊ကိုးေျခာက္ မကိုး သည္ျဖစ္ေစ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳး တစ္ဦးခ်င္း၏ ရင္ထဲတြင္မိမိ အမ်ိဳးဘာသာ
သာသနာကို ေစာင့္ေရွာက္လိုစိတ္ အမွန္တကယ္ ရွိပါက မည္သည့္ တံဆိပ္ကပ္ကပ္ အဓိကသည္ ရင္ထဲကအမ်ိဳးဘာသာကို ေစာင့္ေရွာက္လို
ေသာစိတ္သာလွ်င္ ျဖစ္ပါေတာ့သည္ ခင္ဗ်ား။

ဦးယဥ္ေက်း

၀ိုင္းေတာ္သားမ်ား - http://sanaygang.blogspot.com
Dragon Patriotic Myanmar Youths Association